Γιατί η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος είναι επικίνδυνη, γιατί εμφανίζεται και μπορεί να θεραπευτεί;

Όλοι οι τύποι οστεοαρθρίτιδας εμφανίζονται κατά τη διάρκεια εκφυλιστικών και δυστροφικών διεργασιών στον αρθρικό ιστό. Η ασθένεια παίρνει πάντα χρόνιο χαρακτήρα και δεν θεραπεύεται πλήρως, μπορείτε μόνο να επιβραδύνετε ή να σταματήσετε την πρόοδό της.

Το Gonarthrosis (βλάβη στις αρθρώσεις του γόνατος) ανήκει στην ομάδα ICD-10 με τον κωδικό "M17". Το επίκεντρο της θεραπείας είναι η φαρμακευτική θεραπεία, οι χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται μόνο σε προχωρημένο στάδιο.

Τι συμβαίνει με την άρθρωση του γόνατος στην οστεοαρθρίτιδα;

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος συνοδεύεται από εκφυλιστικές και δυστροφικές διεργασίες που, αν δεν αντιμετωπιστούν, θα προχωρήσουν σταθερά. Σε αυτή την περίπτωση, με εξαίρεση τις σπάνιες περιπτώσεις, δεν παρατηρούνται φλεγμονώδεις διεργασίες.

Ο εκφυλισμός και η δυστροφία της άρθρωσης αρχικά δεν έχουν πρακτικά καμία επίδραση στη λειτουργικότητα του γόνατος. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι διαδικασίες οδηγούν σε παραβίαση της δομής της άρθρωσης, σταματά να "ολισθαίνει", εμφανίζονται εξογκώματα στην επιφάνειά της (λόγω παραμορφωτικών αλλαγών).

Η κυκλοφορία του αίματος μειώνεται, ο τοπικός μεταβολισμός (μεταβολικές διεργασίες) επιδεινώνεται, γεγονός που αυξάνει μόνο την εξέλιξη της νόσου. Η διαδικασία εκφύλισης του υαλικού χόνδρου ξεκινά πολύ γρήγορα, η αραίωση, η στρώση του και αργότερα η εμφάνιση ρωγμών.

Το τελικό αποτέλεσμα της νόσου είναι η πλήρης καταστροφή (καταστροφή) του υαλικού χόνδρου με έκθεση του παρακείμενου οστού. Αλλά το πρόβλημα δεν τελειώνει εκεί: καθώς το οστό εκτίθεται, αρχίζει να πυκνώνει και εμφανίζονται οστικές αναπτύξεις (συχνά με τη μορφή αγκάθων).

Όλα αυτά οδηγούν επίσης σε παραμόρφωση του προσβεβλημένου άκρου, ακολουθούμενη από την καμπυλότητά του. Για το λόγο αυτό, η ασθένεια είναι επίσης γνωστή ως "παραμορφωτική οστεοαρθρίτιδα". Εάν το άκρο έχει ήδη παραμορφωθεί, η ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί χωρίς χειρουργική επέμβαση.

Οι λόγοι για την ανάπτυξη της νόσου

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος προηγείται από την εμφάνιση αρκετών προδιαθεσικών παραγόντων. Οι συγγενείς παράγοντες κινδύνου δεν είναι καθόλου απαραίτητοι, η ασθένεια πολύ συχνά αναπτύσσεται με επίκτητους παράγοντες (τραύμα, λοίμωξη, φλεγμονή).

Κύριοι λόγοι:

1. Σοβαρές μεταβολικές διαταραχές / μεταβολικές διεργασίες στο σώμα (όλες οι οξείες ή χρόνιες σοβαρές ασθένειες του θυρεοειδούς αδένα, των επινεφριδίων).
2. Διαταραχές του κυκλοφορικού συστήματος και παρουσία τάσης για τριχοειδή αιμορραγία (λόγω της ευθραυστότητάς τους).
3. Υπερβολικό βάρος (στάδιο παχυσαρκίας II-III) με σοβαρή καταπόνηση σε ολόκληρο το μυοσκελετικό σύστημα.
4. Τραυματισμός των αρθρώσεων του γόνατος (συμπεριλαμβανομένων άμεσων τραυματισμών, διεισδυτικών πληγών, ρήξεις των συνδέσμων, τραυματισμοί στους μηνίσκους, κατάγματα, εξάρθρωση και υποπροσαρμογές, δάκρυα).
5. Στο πρόσφατο παρελθόν υπέφερε από φλεγμονώδεις παθολογίες (κυρίως αρθρίτιδα ή ρευματισμούς).
6. Υπερβολική σωματική δραστηριότητα (η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει αθλητές, γυμναστές, τένις, ποδόσφαιρο, παίκτες μπάσκετ).
7. Οι συνέπειες ενός μακροχρόνιου, κακώς θεραπευμένου τραυματισμού στο γόνατο.
8. Συγγενείς ανωμαλίες και ανωμαλίες στη δομή των ιστών των αρθρώσεων, κληρονομικοί παράγοντες κινδύνου (γενετικές μεταλλάξεις).

Υπάρχει άμεση σύνδεση μεταξύ της αιτίας και της σοβαρότητας της οστεοαρθρίτιδας. Εάν η αιτία είναι μεταβολικές διαταραχές ή σοβαροί τραυματισμοί, η πρόγνωση είναι χειρότερη από ό, τι στην περίπτωση ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας στο πλαίσιο υπερφόρτωσης των αρθρώσεων ή δυστροφικών αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία.

Στατιστικά περιστατικών

Στατιστικά, η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος είναι πολύ συχνή και μεταξύ όλων των μορφών οστεοαρθρίτιδας καταλαμβάνει μία από τις κορυφαίες θέσεις. Περίπου το 20% των ασθενών που απευθύνονται σε εξειδικευμένα ιατρικά ιδρύματα πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα του γόνατος.

Εάν λάβει κανείς υπόψη όλες τις ασθένειες των αρθρώσεων του γόνατος, μεταξύ αυτών το ποσοστό της οστεοαρθρίτιδας είναι περίπου το 53% των περιπτώσεων. Πρόσφατα, ο αριθμός της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος έχει αυξηθεί στον πληθυσμό, ειδικά στις ανεπτυγμένες χώρες.

Αυτό σχετίζεται με αύξηση του μέσου όρου ζωής (όσο μεγαλύτερος είναι ένας άνθρωπος, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος αυτής της μορφής οστεοαρθρίτιδας) και με κυρίαρχο καθιστικό τρόπο ζωής. Και αυτό είναι πραγματικά ένα πρόβλημα καθώς οι γιατροί ακόμα δεν μπορούν να θεραπεύσουν πλήρως την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος.

Γιατί είναι επικίνδυνη η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος;

Ο κύριος κίνδυνος της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος είναι η αναπηρία λόγω της ανάπτυξης επιπλοκών που είναι απρόσιτες στη συντηρητική θεραπεία. Πρώτα απ 'όλα, πρόκειται για παραμόρφωση της άρθρωσης και του οστού του προσβεβλημένου άκρου. Μια αναπηρία είναι ήδη δυνατή στο τρίτο στάδιο της νόσου.

Ο δεύτερος κίνδυνος είναι η ανάπτυξη χρόνιου έντονου πόνου, ο οποίος μπορεί να διαταράξει τον ασθενή, ώστε να μην μπορεί να κοιμηθεί κανονικά. Η συνεχής αφύπνιση στον πόνο στο γόνατο είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα στην οστεοαρθρίτιδα του γόνατος στο στάδιο 3-4.

Δεν υπάρχουν θανατηφόρες συνέπειες ακριβώς λόγω της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος. Θεωρητικά, η ξαφνική συμφόρηση στην άρθρωση μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό. Αυτό είναι το λεγόμενο σύμπτωμα απόφραξης των αρθρώσεων, το οποίο παρατηρείται συχνότερα σε 3-4 στάδια της νόσου.

Ο βαθμός οστεοαρθρίτιδας του γόνατος και η διαφορά μεταξύ τους

Η νόσος χωρίζεται σε τέσσερα στάδια, τα οποία διαφέρουν ως προς τη σοβαρότητα της πορείας, τη σοβαρότητα και τον αριθμό των συμπτωμάτων και την τελική πρόγνωση. Επιπλέον, κάθε στάδιο της οστεοαρθρίτιδας αντιμετωπίζεται με διαφορετικό τρόπο (αν και οι διαφορές στα θεραπευτικά σχήματα μπορεί να φαίνονται μικρές σε έναν μη γιατρό).

Ο βαθμός οστεοαρθρίτιδας του γόνατος:

• πρώτος βαθμός: η ασθένεια πρακτικά δεν εκδηλώνεται, είναι δυνατή μόνο μικρή ενόχληση, αλλά γενικά ο ασθενής είναι άνετος και επομένως είναι πολύ προβληματικό να διαγνωστεί η ασθένεια στο πρώτο στάδιο.
• δεύτερος βαθμός: υπάρχουν έντονες οδυνηρές αισθήσεις, ειδικά μετά από πολύ περπάτημα ή όρθια στάση. κατά τη διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας αναπτύσσεται μια χαρακτηριστική κρίση, μπορεί ήδη να ξεκινήσει η διαδικασία ατροφίας του τετρακέφαλου οσφυϊκού μυός.
• τρίτος βαθμός: ο πόνος γίνεται αφόρητος, ενοχλεί συνεχώς τον ασθενή, εμφανίζονται έντονες παραμορφωτικές αλλαγές στην άρθρωση, ζεσταίνεται, το φυσιολογικό περπάτημα ή ακόμα περισσότερο το περπάτημα είναι αδύνατο.
• τέταρτος βαθμός: είναι πολύ δύσκολο με έντονη παραμόρφωση της άρθρωσης και συνεχή πόνο που δεν επιτρέπει καν στον ασθενή να κοιμηθεί. Η δυσλειτουργία των αρθρώσεων είναι τόσο έντονη που είναι δυνατή η αγκύλωση (πλήρης ακινητοποίηση της προσβεβλημένης άρθρωσης).

Οι δύο πρώτοι βαθμοί οστεοαρθρίτιδας του γόνατος θεωρούνται υπό όρους ευεργετικοί, καθώς πρακτικά δεν παρεμβαίνουν στην κανονική ζωή ενός ατόμου. Τα δύο τελευταία στάδια είναι πολύ σοβαρά και οδηγούν σε αναπηρία.

Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας γόνατος σε διάφορα στάδια

Η κλινική εικόνα της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος εξαρτάται από το στάδιο της νόσου. Τα συμπτώματα μπορεί να μην εμφανιστούν στο πρώτο στάδιο, ενώ στο τέταρτο στάδιο είναι πολύ έντονα και δεν ενοχλούν τον ασθενή ακόμη και με ισχυρή φαρμακευτική θεραπεία.

Στάδιο 1 συμπτώματα:

1. Ildπια δυσφορία ή πόνος με έντονο στρες στην άρθρωση.
2. Σχεδόν αξιοσημείωτη κρίση.
3. Ελαφρά διεύρυνση της άρθρωσης.

Στάδιο 2 συμπτώματα:

• Μέτριος πόνος, συνήθως με περίοδο παροξύνσεων και ύφεσης.
• η άρθρωση αισθάνεται ζεστή.
• Είναι πιθανό να κοκκινίσει το δέρμα πάνω από την προσβεβλημένη άρθρωση.
• μέτρια δυσλειτουργία του γόνατος (το περπάτημα και το τρέξιμο είναι ακόμα δυνατά, αλλά με κάποια δυσκολία).
• αυξημένος πόνος το πρωί και μετά από πολύωρη στάση.

Στάδιο 3 συμπτώματα:

• έντονος πόνος που ενοχλεί τον ασθενή όλο το εικοσιτετράωρο, αλλά σε φάσεις έξαρσης (σκανδάλη για έξαρση για κάθε ασθενή) ο πόνος αυξάνεται αρκετές φορές.
• ορατές παραμορφωτικές αλλαγές στο γόνατο, αύξηση του μεγέθους του.
• η προσβεβλημένη άρθρωση θερμαίνεται όταν ψηλαφάται.
• η κανονική κίνηση είναι αδύνατη λόγω μερικής ακινητοποίησης της άρθρωσης.
• πιθανώς καμπυλότητα του κάτω ποδιού.

Στάδιο 4 συμπτώματα:

• Ο πόνος γίνεται αφόρητος, δεν επιτρέπει στον ασθενή να κάνει καθημερινά πράγματα (συμπεριλαμβανομένων των πνευματικών, αφού ο πόνος επηρεάζει τις γνωστικές λειτουργίες).
• η εμφάνιση της αρθρίτιδας λόγω της συσσώρευσης συλλογής στην κοιλότητα του χόνδρου του γόνατος.
• Οι παραμορφωτικές αλλαγές είναι πλέον σαφώς ορατές όχι μόνο στην άρθρωση αλλά σε ολόκληρο το άκρο.
• αίσθηση διακύμανσης στην ψηλάφηση της επιγονατίδας και των γύρω ιστών.
• σχεδόν πλήρης ή ακόμη και πλήρης ακινητοποίηση της άρθρωσης του γόνατος (σε αυτή την περίπτωση, μόνο η χειρουργική επέμβαση θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας του άκρου).

Εάν δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθεί ή να μειωθεί σημαντικά ο πόνος σε 3-4 στάδια οστεοαρθρίτιδας, οι γιατροί καταφεύγουν σε αναλγητικούς αποκλεισμούς, αλλά οι αποκλεισμοί δεν μπορούν να γίνουν σε καθημερινή βάση.

διάγνωση

Κατά τη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος, το επίκεντρο είναι οι απεικονιστικές διαδικασίες, ενώ οι εργαστηριακές εξετάσεις συνήθως δεν δείχνουν τίποτα.

Διαγνωστικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται:

1. Εξέταση από ορθοπεδικό χειρουργό με ψηλάφηση της προσβεβλημένης άρθρωσης, μετρήσεις μήκους οστών, αγγειομετρία.
2. Κλινικές εξετάσεις αίματος (ολική και καθίζηση ερυθροκυττάρων / ESR), προσδιορισμός του επιπέδου ινωδογόνου στο αίμα και τα ούρα και κυρίως ουρία καθώς και άλλες βιοχημικές παράμετροι.
3. Ακτινογραφία (στένωση του αρθρικού χώρου, παραμορφώσεις, σκλήρυνση χόνδρου, συσσώρευση αλατιού και ακόμη και οστεόφυτα οστών γίνονται ορατά).
4. Υπερηχογραφική εξέταση (μόνο για διαφορική διάγνωση).
5. Μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία (η πιο κατατοπιστική όσον αφορά τη διαγνωστική απεικόνιση).

Η ακτινογραφία είναι συνήθως επαρκής για τη διάγνωση, ειδικά εάν η νόσος βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο. Σε σχετικά σπάνιες περιπτώσεις απαιτείται υπολογιστική ή μαγνητική τομογραφία.

Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος: μέθοδοι

Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος είναι πολύπλοκη, καθώς καμία μέθοδος θεραπείας δεν απομονώνεται από άλλες με καλά αποτελέσματα (ούτε καν με φάρμακα). Η θεραπεία είναι μακρά, μπορεί να διαρκέσει για χρόνια και μερικές φορές συνταγογραφείται για το υπόλοιπο της ζωής.

Μέθοδοι θεραπείας που χρησιμοποιούνται:

• φαρμακευτική θεραπεία - η βάση της θεραπείας.
• ασκήσεις φυσιοθεραπείας?
• Θεραπεία διατροφής;
• φυσικοθεραπεία θεραπεία?
• χειρουργική επέμβαση.

Το κύριο πράγμα στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας είναι η συστηματική διαδικασία και η άνευ όρων συμμόρφωση με τις συστάσεις του θεράποντος ιατρού. Οι προσπάθειες αντιμετώπισης της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος από μόνες τους, συμπεριλαμβανομένης της αγνόησης της συνταγής του γιατρού, συνήθως καταλήγουν σε αναπηρία.

Θεραπεία άσκησης

Οι ασκήσεις φυσικοθεραπείας είναι οι καλύτερες για τη θεραπεία 1-2 σταδίων οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων του γόνατος. Σε τέτοια στάδια, είναι σχεδόν η κύρια μέθοδος θεραπείας, καθώς η φυσική αγωγή μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου και να εξαλείψει τα περισσότερα από τα συμπτώματα.

Ωστόσο, δεν υπάρχει ιδιαίτερη αίσθηση από την κλασική φυσική αγωγή, μπορεί επίσης να είναι επιβλαβής. Ως εκ τούτου, ο ασθενής συνταγογραφείται με ειδικές ασκήσεις και μεμονωμένα (αφού η γοναρθροπάθεια μπορεί να αναπτυχθεί διαφορετικά σε μεμονωμένους ασθενείς).

Δεν υπάρχει χρονικό πλαίσιο για θεραπεία με μεθόδους κινητικής θεραπείας - ιδανικά, πρέπει να εκτελείτε τις προδιαγεγραμμένες ασκήσεις για μια ζωή και να επισκέπτεστε κατά καιρούς έναν γιατρό για δυναμική παρακολούθηση της άρθρωσης. Είναι πολύ χρήσιμο να συνδυάσετε τη θεραπεία άσκησης με ασκήσεις στην πισίνα (το άγχος στις αρθρώσεις είναι πολύ μικρότερο εκεί).

διατροφή

Ενώ η διατροφική διόρθωση μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη, δεν αποτελεί υποχρεωτική μέθοδο θεραπείας. Η διατροφική θεραπεία οδηγεί σε αξιοσημείωτα αποτελέσματα μόνο στο 40% των περιπτώσεων, συνήθως σε άτομα στα οποία η εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας προκλήθηκε από ενδοκρινικές παθολογίες.

Ο ασθενής λαμβάνει οδηγίες να αποφεύγει τα λιπαρά, τηγανητά, αλμυρά και καπνιστά τρόφιμα. Απαγορεύεται η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών, ενώ μερικές φορές απαγορεύεται και το κάπνισμα. Ταυτόχρονα, η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων λαχανικών, φρούτων και προϊόντων κρέατος είναι υποχρεωτική.

Τα λουκάνικα, τα λουκάνικα ή τα πικάντικα δεν μπορούν να ονομαστούν προϊόντα κρέατος σε αυτή την περίπτωση. Δίνεται οδηγίες στον ασθενή να καταναλώσει άπαχο κρέας, το μαγειρεμένο κοτόπουλο είναι ιδιαίτερα χρήσιμο (λόγω των σχετικά χαμηλών θερμίδων και της υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες).

φυσικοθεραπεία

Οι φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες είναι χρήσιμες μόνο για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της οστεοαρθρίτιδας, αλλά δεν έχουν άμεση επίδραση στη νόσο. Αυτό σημαίνει ότι είναι αδύνατο να θεραπευτεί το πρώτο στάδιο της οστεοαρθρίτιδας με τη βοήθεια φυσιοθεραπείας, ό, τι και να λένε κάποιοι «ειδικοί» εκεί.

Η φυσικοθεραπεία είναι καλή για την ανακούφιση του πόνου, αλλά μόνο εάν είναι ήπια. Η φυσικοθεραπεία δεν βοηθάει στον έντονο πόνο (στάδιο 3-4 της οστεοαρθρίτιδας), όπως και τα περισσότερα φάρμακα (ειδικά για στοματική χρήση).

Τα πιο προτιμώμενα για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας είναι η μαγνητοθεραπεία, η κβαντική θεραπεία, η θεραπεία με λάσπη, ο βελονισμός και η ιριδοθεραπεία (θεραπεία βδέλλας). Οι τεχνικές φυσικοθεραπείας σοκ απαγορεύονται λόγω του κινδύνου πρόσθετης βλάβης στις αρθρώσεις.

λειτουργία

Η χειρουργική επέμβαση απαιτείται μόνο σε 3-4 στάδια της νόσου, όταν οι συντηρητικές μέθοδοι δεν είναι πλέον απαραίτητες. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφοροι τύποι διαδικασιών: αποστράγγιση της κοιλότητας της άρθρωσης, αφαίρεση οστεοφυτών των οστών, αντικατάσταση (προσθετική) της άρθρωσης.

Ο καλύτερος τρόπος για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας της άρθρωσης είναι η μεταμόσχευσή της, αλλά το πρόβλημα είναι ότι είναι μια πολύ δαπανηρή διαδικασία. Ως αποτέλεσμα, μόνο το 10-15% των ασθενών μπορεί να αντέξει οικονομικά μια τέτοια επέμβαση. Αλλά ακόμη και με το απαιτούμενο χρηματικό ποσό, δεν είναι πάντα δυνατό να αντικατασταθεί η άρθρωση.

Το γεγονός είναι ότι μια τέτοια διαδικασία αντενδείκνυται σε ασθενείς σε σοβαρή κατάσταση ή σε ασθενείς άνω των 65-70 ετών. Θυμηθείτε ότι κάθε χειρουργική επέμβαση στο γόνατο έχει τον δικό της κίνδυνο επιπλοκών (ακόμη και θανατηφόρες επιπλοκές είναι πιθανές, αλλά είναι πολύ σπάνιες).

φαρμακευτική αγωγή

Εκτός από τη φυσικοθεραπεία, οι ασκήσεις αποτελούν τη βάση της θεραπείας και το υποχρεωτικό τους μέρος. Ωστόσο, εάν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν άλλες διαδικασίες, δεν μπορεί να αποκλειστεί η φαρμακευτική θεραπεία σε σχέση με τη θεραπεία άσκησης (η συμβατική ιατρική δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη φαρμακευτική θεραπεία).

Ο ασθενής συνταγογραφείται αναλγητικά (με έντονο πόνο - αποκλεισμό), αποσυμφορητικά, μυοχαλαρωτικά, αντιισταμινικά. Συχνά συνταγογραφούνται χονδροπροστατευτικά, είναι δυνατές ενέσεις υαλουρονικού οξέος (ως υποκατάστατο της φυσιολογικής λίπανσης των αρθρώσεων).

Τα φάρμακα μπορούν πραγματικά να επηρεάσουν την ασθένεια μόνο στα στάδια 1-2 της οστεοαρθρίτιδας. Σε 3-4 στάδια της νόσου, η φαρμακευτική θεραπεία παίζει μόνο το ρόλο αντιμετώπισης των συμπτωμάτων, ενώ μόνο η χειρουργική επέμβαση μπορεί να επηρεάσει τη νόσο.

Οι αποχρώσεις της θεραπείας στο στάδιο της έξαρσης και σε ύφεση

Οι προσεγγίσεις για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος κατά την έξαρση και την ύφεση είναι κάπως διαφορετικές. Στο στάδιο της έξαρσης, χρησιμοποιείται επιθετική θεραπεία, η οποία αποσκοπεί στην αποκατάσταση της λειτουργίας των αρθρώσεων και στην εξάλειψη των συμπτωμάτων όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Ο πόνος φτάνει στο αποκορύφωμά του ακριβώς στο στάδιο της επιδείνωσης της νόσου, οπότε σε τέτοιες περιπτώσεις μπορούν να συνταγογραφηθούν μπλοκ φαρμάκων.

Μπορούν να συνταγογραφηθούν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Αν και η οστεοαρθρίτιδα συνήθως προχωρά χωρίς φλεγμονή, μπορεί να εμφανιστεί στο οξύ στάδιο. Στον ασθενή συνταγογραφείται ξεκούραση στο κρεβάτι, ελάχιστο στρες στην προσβεβλημένη άρθρωση και αποφυγή υπερθέρμανσης του άκρου.

Αντίθετα, στο στάδιο της ύφεσης, συνταγογραφούνται φυσικές ασκήσεις και, γενικά, προβλέπεται αύξηση της φυσικής δραστηριότητας. Ο λόγος για αυτό είναι ότι το φυσιολογικό περπάτημα είναι δυνατό στο στάδιο της ύφεσης, καθώς η λειτουργία της άρθρωσης βελτιώνεται και ο πόνος είναι συνήθως μέτριας έντασης.

Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε επιδέξια ύφεση - είναι ακριβώς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που είναι δυνατά μαθήματα στις πισίνες, μαθήματα με θεραπευτή αποκατάστασης και προσπάθειες αποκατάστασης της λειτουργικότητας της άρθρωσης. Δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς φάρμακα σε αυτό το στάδιο.

Τις περισσότερες φορές, συνταγογραφούνται χονδροπροστατευτικά και στοματικά αναλγητικά (κατά την κρίση του ασθενούς, καθώς ο πόνος είναι ελάχιστα αισθητός, δεν χρειάζεται να ληφθούν). Μπορούν να συνταγογραφηθούν αλοιφές, τζελ και κρέμες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με θερμαντικό αποτέλεσμα (είναι προτιμότερο να μην τα χρησιμοποιείτε κατά την έξαρση).

Επιπλέον, μπορεί να συνταγογραφηθεί μασάζ, συμπεριλαμβανομένης της χειρωνακτικής θεραπείας (μόνο εάν η νόσος βρίσκεται στο στάδιο 1-2). Με την άδεια του γιατρού, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ειδικές τεχνικές γυμναστικής.

Η ύφεση είναι η ιδανική περίοδος για φυσικοθεραπεία, αλλά η επιλογή συγκεκριμένης φυσικοθεραπείας πρέπει να γίνει από τον γιατρό και όχι από τον ασθενή. Στο τέλος, ενέσεις σκευασμάτων υαλουρονικού οξέος μπορούν να γίνουν εάν είναι απαραίτητο κατά τη διάρκεια της ύφεσης.

Με επιδείνωση της οστεοαρθρίτιδας, το υαλουρονικό οξύ δεν συνταγογραφείται, καθώς στο φόντο της φλεγμονής, τέτοιες ενέσεις οδηγούν σε σοβαρές συνέπειες. Σημείωση: Οι ενέσεις πρέπει να γίνονται μόνο από κατάλληλα καταρτισμένο άτομο.

Οι απλοί γιατροί και ακόμη περισσότερο το ιατρικό προσωπικό μεσαίου επιπέδου (παραϊατρικοί, νοσηλευτές) δεν επιτρέπεται να κάνουν τέτοιες ενέσεις. Οι αυτοενέσεις στην άρθρωση σχετίζονται όχι μόνο με αναπηρία, αλλά και με θάνατο (λόγω του κινδύνου αναφυλακτικού σοκ ή θρόμβου αίματος εάν η βελόνα εισέλθει κατά λάθος στο αγγείο).

Πρόγνωση θεραπείας

Η πρόγνωση για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος διαφέρει ανάλογα με το στάδιο της νόσου και τη γενική υγεία του ασθενούς. Εάν αυτό είναι το στάδιο 1-2 και η θεραπεία ξεκινήσει αμέσως, η πρόγνωση είναι πολύ καλή, ειδικά για άτομα σε ηλικία εργασίας.

Με το στάδιο 3-4 της οστεοαρθρίτιδας, η πρόγνωση είναι εξαιρετικά κακή τόσο στους νεαρούς ασθενείς όσο και στους ηλικιωμένους. Αν και έχει διαπιστωθεί ότι οι νέοι σε τέτοια στάδια ανέχονται πολύ πιο εύκολα την οστεοαρθρίτιδα, εξακολουθεί να οδηγεί αναπόφευκτα σε αναπηρία.

Ωστόσο, η οστεοαρθρίτιδα του σταδίου 3-4 δεν είναι το ίδιο με το πέναλτι. Στην πραγματικότητα, με τη βοήθεια της χειρουργικής επέμβασης, μπορείτε να προσπαθήσετε, αν όχι να αποκαταστήσετε όλη τη λειτουργικότητα του γόνατος, τότε το μεγαλύτερο μέρος του. Η εμφύτευση μιας τεχνητής άρθρωσης μπορεί να δώσει ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα.

Πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ομάδα ασθενειών που μπορούν να προληφθούν εντελώς με απλά προληπτικά μέτρα. Φυσικά, τέτοια μέτρα δεν εγγυώνται 100% προστασία, αλλά μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο ασθένειας (ειδικά σε άτομα που κινδυνεύουν).

Προφυλάξεις:

1. Είναι απαραίτητο να αποφευχθούν περιττά φορτία στις αρθρώσεις (τέτοια φορτία περιλαμβάνουν επαγγελματικά αθλήματα).
2. Ορθολογική διατροφή, με περίσσεια φρούτων και λαχανικών στην καθημερινή διατροφή.
3. Διατήρηση καλής φυσικής κατάστασης, τακτική γυμναστική.
4. Πρόληψη ή εξάλειψη της παχυσαρκίας (περισσότερη μάζα σώματος - περισσότερο άγχος στις αρθρώσεις του σώματος).
5. Προληπτική θεραπεία με χονδροπροστατευτικά μετά την ηλικία των 45 ετών (μόνο μετά από διαβούλευση με γιατρό).
6. Επαρκής ημερήσια πρόσληψη υγρών (περίπου 1, 5 λίτρα νερό την ημέρα) για την ελαχιστοποίηση της πρόσληψης αλατιού.

Το κύριο πράγμα είναι να μην το παρακάνετε με τη σωματική δραστηριότητα, καθώς έχει νόημα μόνο με μέτρο (εάν το μυοσκελετικό σύστημα δεν είναι φθαρμένο). Η άσκηση έχει νόημα, η άσκηση όχι, ειδικά για τις αρθρώσεις και το καρδιαγγειακό σύστημα.