Η οστεοαρθρίτιδα (οστεοαρθρίτιδα ή παραμορφωμένη οστεοαρθρίτιδα) είναι μια ασθένεια των αρθρώσεων στις οποίες ο αρθρικός χόνδρος επηρεάζεται στο αρχικό στάδιο, τότε οι γύρω μύες, οι σύνδεσμοι, τα νεύρα και οστικός ιστός εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία.
Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που αναπτύσσεται για διάφορους λόγους. Αυτές περιλαμβάνουν μεταβολικές διαταραχές, τραύμα, δηλητηρίαση κ. λπ.
Το "Arthrosis" χρησιμοποιείται γενικά από τους ασθενείς για να περιγράψει οποιαδήποτε ασθένεια των αρθρώσεων στην οποία έχει παρατηρηθεί πόνος, περιορισμένη κινητικότητα και άλλα παράπονα στην περιοχή μιας ή περισσότερων αρθρώσεων, κάτι που δεν συμβαίνει πάντα. Η οστεοαρθρίτιδα και ο πόνος που σχετίζεται με αυτό προκύπτουν ως αποτέλεσμα της "γήρανσης" των αρθρώσεων, λόγω της επίδρασης διαφόρων αρνητικών παραγόντων, ωστόσο, οι αιτίες του πόνου στις αρθρώσεις μπορεί να είναι λοιμώξεις και τραυματισμοί, και σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε για άλλα παθολογίες.
Στατιστικά στοιχεία για την οστεοαρθρίτιδα
Έως και το 70% των ασθενών στη λήψη ενός γενικού ιατρού, θεραπευτή, νευρολόγου, χειρουργού, ρευματολόγου παραπονιούνται για πόνο στις αρθρώσεις. Ο πιο κοινός πόνος στην κάτω πλάτη και στις μεγάλες αρθρώσεις (γόνατα, γοφούς). Σε όλο τον κόσμο, έως και το 70% των περιπτώσεων μακροχρόνιας αναπηρίας οφείλονται στην οστεοαρθρίτιδα. Αρκετοί ασθενείς - έως και το 10% εκείνων που βλέπουν έναν γιατρό για προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα καθίστανται ανάπηροι και χρειάζονται συνεχή βοήθεια. Η οστεοαρθρίτιδα είναι ένας από τους κύριους λόγους για την πρόωρη αποχώρηση ενός ατόμου από μια πλήρη κοινωνική ζωή. Στα στατιστικά στοιχεία είναι το δεύτερο μόνο μετά τη στεφανιαία νόσο.
Η πιθανότητα εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας αυξάνεται με την ηλικία: σε άτομα άνω των 50 συμβαίνει σε 27% των περιπτώσεων, σε ηλικιωμένους άνω των 70 ετών ο επιπολασμός είναι 97%, γεγονός που οφείλεται στο σωρευτικό ηλικιακό άγχος στις αρθρώσεις και στην εκπνοή της φυσιολογικής λειτουργίας τους .
Αιτίες και εξέλιξη
Ο κύριος παράγοντας στην ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας είναι ο υποσιτισμός του αρθρικού χόνδρου, ο οποίος οδηγεί στην καταστροφή του. Δεν είναι τόσο σημαντικό γιατί συμβαίνει αυτό (σοβαρή παχυσαρκία, επαγγελματικός αθλητισμός, εργασιακές συνήθειες, ορμονικές διαταραχές, συγγενείς ανωμαλίες των αρθρώσεων κ. λπ. ), το αποτέλεσμα είναι το ίδιο:
- αρχίζουν αλλαγές στον αρθρικό χόνδρο που οδηγούν σε απώλεια ελαστικότητας. Μικροπλάκες εμφανίζονται στο πάχος του χόνδρου.
- η παροχή αίματος στην άρθρωση διαταράσσεται, η παραγωγή αρθρικού υγρού μειώνεται, η μηχανική των αρθρώσεων αλλάζει.
- τότε εμπλέκονται όλες οι δομές της άρθρωσης, των γειτονικών μυών, των νευρικών απολήξεων
Οι αναφερόμενες εκφυλιστικές ασθένειες οδηγούν στην ανάπτυξη συμπτωμάτων οστεοαρθρίτιδας και η ασθένεια «ξεκινά» τη στιγμή που το συνεχές μηχανικό φορτίο στην άρθρωση (ή στις αρθρώσεις) καθίσταται απαγορευτικό και αρχίζουν οι διαδικασίες της καταστροφής της.
Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας
Σε αντίθεση με άλλες ασθένειες των αρθρώσεων, η οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται για πολλά χρόνια, μακροπρόθεσμα και είναι ανεπαίσθητη για τον άνθρωπο. Τη στιγμή που το σώμα σηματοδοτεί ένα πρόβλημα στην άρθρωση με έντονο πόνο, η παθολογική διαδικασία σε αυτό έχει ήδη ξεκινήσει.
Ο πόνος είναι το κύριο σύμπτωμα της οστεοαρθρίτιδας (οστεοαρθρίτιδα), στο αρχικό στάδιο ο πόνος δεν είναι πολύ έντονος, ασθενής, συγκρίσιμος με τα παράπονα. Οι δυσάρεστες αισθήσεις στις αρθρώσεις που εμφανίζονται μετά την άσκηση εξαφανίζονται μόνες τους χωρίς ιατρική ή φαρμακευτική παρέμβαση, αλλά γίνονται αισθητές γρήγορα και περιορίζουν τη συνήθη κινητικότητα.
Ο πόνος μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε κατάσταση ηρεμίας ή στην αρχή της κίνησης (η λεγόμενη «εκκίνηση»), για παράδειγμα το πρωί μετά τον ύπνο ή μετά το κάθισμα για μεγάλο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια της ημέρας σε θέση κατά τη διάρκεια της κίνησης Ασθενείς που αντιμετωπίζουν Τα προβλήματα των αρθρώσεων συνήθως λένε ότι το "τέντωμα των οστών", το "ξύπνημα των αρθρώσεων" είναι απαραίτητο για να απαλλαγούμε από την ταλαιπωρία, η οποία γενικά χαρακτηρίζει αυτήν την κατάσταση αρκετά ακριβή.
Οι επώδυνες αισθήσεις προκύπτουν όχι μόνο από διαταραχές στην ίδια την άρθρωση. Όταν εμπλέκονται όλα τα συστατικά της άρθρωσης, οι μύες και τα άκρα των νεύρων, ο πόνος γίνεται πολύπλευρος και αφόρητος: «πυροβολισμός» κατά μήκος του νεύρου, εξαπλώνεται μέσω του μυός. Η ροή του αίματος στις αρθρώσεις, τα νεύρα, τους μύες διαταράσσεται, εκφυλιστικές αλλαγές συμβαίνουν γρήγορα σε αυτές.
Λόγω σοβαρών παθολογικών αλλαγών στον ιστό των αρθρώσεων και των μυών, αναπτύσσονται προσωρινοί ή μόνιμοι περιορισμοί στην κινητικότητα των αρθρώσεων (συσπάσεις). Για παράδειγμα, στην οστεοαρθρίτιδα του ισχίου, το άκρο μειώνεται, η λεκάνη είναι «στραβά» και η σπονδυλική στήλη είναι καμπύλη.
Η κρίση στις αρθρώσεις στο αρχικό στάδιο είναι σχεδόν αόρατη, αλλά καθώς η ασθένεια εξελίσσεται κατά τη διάρκεια της κίνησης, γίνεται σταθερή. Αυτό το σύμπτωμα ανησυχεί τους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα ψυχολογικά ακόμη περισσότερο από τον πόνο, καθώς δείχνει σοβαρές ασθένειες, ιδίως τη γήρανση του σώματος και το μυοσκελετικό σύστημα.
Στα μεταγενέστερα στάδια της οστεοαρθρίτιδας, συμβαίνει παραμόρφωση των αρθρώσεων, η οποία συνοδεύεται από απώλεια όλων των αρθρικών επιφανειών με καμπυλότητα, ανάπτυξη οστού, μείωση του αρθρικού υγρού και υπερχείλιση των αρθρώσεων.
Στάδια
Ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, γίνεται διάκριση μεταξύ πολλών σταδίων οστεοαρθρίτιδας.
Στο πρώτο στάδιο, ο πόνος απουσιάζει σε ηρεμία και με μέτρια άσκηση, συμβαίνει μόνο μετά από υψηλή άσκηση (φυσική κατάσταση, φέρει βαριά φορτία, τρέξιμο) ή μετά από μακρά στατική θέση. Ένα άτομο δεν έχει περιορισμούς και δυσκολίες στην κίνηση. Δεν απαιτείται θεραπεία με φάρμακα.
Στη δεύτερη φάση, ο πόνος είναι έντονος και σταθερός, προκύπτει γρήγορα υπό την επήρεια παραγόντων που προκαλούν (μακρύ περπάτημα, σωματική δραστηριότητα), δεν εξαφανίζεται μόνος του. Ο ασθενής είναι περιορισμένος στην κίνηση, η κινητικότητα ορισμένων αρθρώσεων είναι σοβαρά περιορισμένη - γόνατα, ισχίο και άλλα. Απαιτείται ιατρική βοήθεια, πρέπει να συνταγογραφείται θεραπευτικό σχήμα, συμπεριλαμβανομένων μεθόδων φαρμακευτικής αγωγής και μη ναρκωτικών.
Στο τρίτο στάδιο, ο ασθενής κινείται με δυσκολία, χρειάζεται συνεχή φροντίδα, ο πόνος είναι αφόρητος. Η χειρουργική θεραπεία (ενδοπροθετική) και η μαζική φυσιοθεραπεία είναι συνήθως απαραίτητα για την αποκατάσταση της ποιότητας ζωής.
Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας εμφανίζονται σε νεαρή ηλικία, και σε αυτήν την περίπτωση είναι απαραίτητο να μην τα αγνοήσετε, αλλά να συμβουλευτείτε γιατρό. Η έγκαιρη θεραπεία υποστηρίζει τη φυσιολογική λειτουργία των αρθρώσεων και βοηθά στην πρόληψη της ταχείας εξέλιξης της νόσου.